Tijd is geld
Blijf op de hoogte en volg Marieke
18 Maart 2013 | Oeganda, Kampala
In Goudriaan kennen we het Goudriaans kwartiertje. Iedereen komt standaard 10 minuten te laat, waardoor elke bijeenkomst een kwartier later begint. Hier kennen ze dat niet. Iedereen komt gewoon op een moment dat voor hem geschikt is (als je iemand tegenkomt die je kent, dan maak je uiteraard een praatje en dat je daardoor een half uur te laat komt, geeft niet). Hierdoor begint elke willekeurige bijeenkomst meestal een half uur tot een uur later dan was afgesproken. Behalve de Westerlingen is er niemand die zich daar aan irriteert, want deze mensen hebben alle tijd.
Tijdens het werk komen mensen regelmatig een praatje maken, want sociale contacten zijn heel belangrijk. Dit zag ik toen een vader (mogelijk een oom) van een leraar was overleden en er 30 collega's een hele dag naar de begrafenis gingen en de school hiervoor een bus regelde om hen te vervoeren. Mooi gebaar.
Ook op straat zijn mensen heel sociaal. Het gebeurt regelmatig dat mensen met je meelopen om een praatje te maken of als je staat te wachten, gezellig samen met jou wachten. Het voelt soms een tikkeltje ongemakkelijk, maar als ik bedenk dat zij alle tijd hebben, dan begrijp ik ze ook wel weer. Want tja, hoe vaak kom je nu een Mzungu (blanke) tegen met wie je een praatje kunt maken?
Doordat mensen zoveel tijd hebben, is arbeid hier erg goedkoop. De klusjesman zet voor 8 euro een nieuwe ruit (de ruit is hierbij inbegrepen) en voor 6 euro maakt de klerenmaakster een jurk voor je. Maar dat betekent ook dat mensen weinig salaris krijgen. Een docent krijg ongeveer 85 euro salaris per maand en heeft daardoor vaak een extra baantje.
Het leven hoeft hier niet duur te zijn. Groente en fruit groeit hier in overvloed. Je kunt dus je eigen eten verbouwen, maar als je het op de markt koopt is het alsnog niet duur. Maar producten die geïmporteerd worden, zoals frisdrank en appels, zijn even duur als in Nederland.
Kleding is weer een verhaal apart. Er zijn hier heel veel winkels die tweedehands Westerse kleding verkopen. Dit is de kleding die wij in de kledingcontainer stoppen. Je zou zeggen dat dit goedkoop zou zijn, maar zaterdag ben ik tot de conclusie gekomen dat het niet zo is. Een simpele zwarte rok kost tweedehands 10 euro, terwijl ik voor hetzelfde geld een vrolijke Afrikaanse jurk kan kopen.
Ook zo krom is dat tweedehands Westerse schoenen duurder zijn dan nieuwe schoenen uit China. Dit omdat de kwaliteit van de Westerse schoenen beter is. Een aantal slimmerds kopen dus nieuwe Chinese schoenen, dragen die een dag en verkopen ze als tweedehands voor meer geld.
Met mijn huisgenoten bespreek ik zulk soort kwesties regelmatig en dat zijn interessante gesprekken. Het is raar om als Westerling in een Afrikaans land rond te lopen en het verschil te zien in hoe men met tijd en geld omgaat. We zijn tot de conclusie gekomen dat hetgeen waar je veel van hebt, dat je dat makkelijk verspilt. Afrikanen gaan gemakkelijk om met tijd en vinden het niet erg als ze 1,5 uur moeten wachten. Westerlingen geven makkelijk geld uit, ook aan dingen die ze helemaal niet nodig hebben. (Tja, 5 paar schoenen, snoep en een televisie zijn niet per se nodig om te overleven)
Het leven in een andere cultuur houdt je een spiegel voor en maakt je bewust van je eigen cultuur. Ik merk de laatste weken dat ik soms in de knoop zit tussen twee culturen. Ik zou graag alle tijd willen hebben, zoals de Afrikanen, maar mijn onderzoek vraagt veel tijd en zorgt ook voor stress. Ook voel ik me regelmatig schuldig over de dingen die ik koop en eigenlijk niet nodig heb. Maar daar heb ik intussen een trucje voor: ik sponsor de lokale economie en dat is iets positiefs :-)
Nog even wat getallen:
Ik zit 8 weken in Oeganda en heb nog 8 weken te gaan!
Ik heb 3 scholen bezocht en 6 leraren hebben mijn materialen getest
Over ongeveer 2 weken komt Judy naar Oeganda en zal hier een maand blijven.
Over ongeveer 5 weken komt Simon naar Oeganda en dan gaan we rondreizen. Daar heb ik heel veel zin in!!!
Ik voeg ook nog wat foto's toe voor de liefhebbers.
Tijdens het werk komen mensen regelmatig een praatje maken, want sociale contacten zijn heel belangrijk. Dit zag ik toen een vader (mogelijk een oom) van een leraar was overleden en er 30 collega's een hele dag naar de begrafenis gingen en de school hiervoor een bus regelde om hen te vervoeren. Mooi gebaar.
Ook op straat zijn mensen heel sociaal. Het gebeurt regelmatig dat mensen met je meelopen om een praatje te maken of als je staat te wachten, gezellig samen met jou wachten. Het voelt soms een tikkeltje ongemakkelijk, maar als ik bedenk dat zij alle tijd hebben, dan begrijp ik ze ook wel weer. Want tja, hoe vaak kom je nu een Mzungu (blanke) tegen met wie je een praatje kunt maken?
Doordat mensen zoveel tijd hebben, is arbeid hier erg goedkoop. De klusjesman zet voor 8 euro een nieuwe ruit (de ruit is hierbij inbegrepen) en voor 6 euro maakt de klerenmaakster een jurk voor je. Maar dat betekent ook dat mensen weinig salaris krijgen. Een docent krijg ongeveer 85 euro salaris per maand en heeft daardoor vaak een extra baantje.
Het leven hoeft hier niet duur te zijn. Groente en fruit groeit hier in overvloed. Je kunt dus je eigen eten verbouwen, maar als je het op de markt koopt is het alsnog niet duur. Maar producten die geïmporteerd worden, zoals frisdrank en appels, zijn even duur als in Nederland.
Kleding is weer een verhaal apart. Er zijn hier heel veel winkels die tweedehands Westerse kleding verkopen. Dit is de kleding die wij in de kledingcontainer stoppen. Je zou zeggen dat dit goedkoop zou zijn, maar zaterdag ben ik tot de conclusie gekomen dat het niet zo is. Een simpele zwarte rok kost tweedehands 10 euro, terwijl ik voor hetzelfde geld een vrolijke Afrikaanse jurk kan kopen.
Ook zo krom is dat tweedehands Westerse schoenen duurder zijn dan nieuwe schoenen uit China. Dit omdat de kwaliteit van de Westerse schoenen beter is. Een aantal slimmerds kopen dus nieuwe Chinese schoenen, dragen die een dag en verkopen ze als tweedehands voor meer geld.
Met mijn huisgenoten bespreek ik zulk soort kwesties regelmatig en dat zijn interessante gesprekken. Het is raar om als Westerling in een Afrikaans land rond te lopen en het verschil te zien in hoe men met tijd en geld omgaat. We zijn tot de conclusie gekomen dat hetgeen waar je veel van hebt, dat je dat makkelijk verspilt. Afrikanen gaan gemakkelijk om met tijd en vinden het niet erg als ze 1,5 uur moeten wachten. Westerlingen geven makkelijk geld uit, ook aan dingen die ze helemaal niet nodig hebben. (Tja, 5 paar schoenen, snoep en een televisie zijn niet per se nodig om te overleven)
Het leven in een andere cultuur houdt je een spiegel voor en maakt je bewust van je eigen cultuur. Ik merk de laatste weken dat ik soms in de knoop zit tussen twee culturen. Ik zou graag alle tijd willen hebben, zoals de Afrikanen, maar mijn onderzoek vraagt veel tijd en zorgt ook voor stress. Ook voel ik me regelmatig schuldig over de dingen die ik koop en eigenlijk niet nodig heb. Maar daar heb ik intussen een trucje voor: ik sponsor de lokale economie en dat is iets positiefs :-)
Nog even wat getallen:
Ik zit 8 weken in Oeganda en heb nog 8 weken te gaan!
Ik heb 3 scholen bezocht en 6 leraren hebben mijn materialen getest
Over ongeveer 2 weken komt Judy naar Oeganda en zal hier een maand blijven.
Over ongeveer 5 weken komt Simon naar Oeganda en dan gaan we rondreizen. Daar heb ik heel veel zin in!!!
Ik voeg ook nog wat foto's toe voor de liefhebbers.
-
18 Maart 2013 - 11:13
Sabine:
leuk stukje weer marieke!
en zoo herkenbaar weer:P
geniet er nog van!
sabine -
18 Maart 2013 - 12:43
Anja:
Het blijft leuk om je te volgen, wat maak je veel mee!
Groetjes,
Anja -
18 Maart 2013 - 16:18
Huib:
hoi Marieke
lleuk weer wat van je te horen
hier in Noordeloos hebben we ook alle tijd, maar daardoor word hert wel vaak laat voor ik klaar ben.
blijf ervan genieten en Simon maakt het ook nog goed, hij is gisteren weer wezen eten en kletsen.
'Huib -
18 Maart 2013 - 18:45
Jeanette En André:
Hey Marieke,
Jawel je zit op de helft!!! En ook op de helft van je onderzoek? leuk om te lezen dat je in je stukje ook met cijfers bezig ben en ja wat kunnen wij westerlingen ons toch druk maken om de tijd. Maar ja "etenstijd en koffietijd"zijn toch aangename momenten :-)
groeten van André en Jeanette -
18 Maart 2013 - 21:15
Dianne:
Hoi Marieke,
Leuk om je blog te lezen! En dat je onderzoek loopt!
Ik hoop dat je een goede tijd hebt, de tweede helft van je Afrika avontuur :).
Veel plezier en succes en groetjes uit Nederland, Dianne -
25 Maart 2013 - 11:06
Maaike:
Hee marieke, wat geweldig om al je verhalen te lezen! Wat een uit daging, en geloof zeker dat je over dagelijkse dingen denkt, qua kopen of hoe je leeft enz..maar wat staat die jurk jouw leuk!wat een mooie kleur ook..! Blijf zo schrijven!ontzettend leuk zo..gr maaike
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
